{Revenge of a Dead Heart} KuddeMeeting

'Alle die oud genoeg zijn om alleen het camp te verlaten, gelieve mee te komen voor een kudde meeting bij the waterfall' galmde de zuivere stem van de zwarte mare door het camp. Snel duide ze de paarden aan die hier in het camp zouden blijven, natuurlijk kon niet iedereen mee nemen, als er iets gebeurde, een aanval, of wat dan ook, dan konden de veulens met hun moeders hier in elk geval niet alleen blijven. Rustig bleef ze nog even staan tot er genoeg paarden waren verzameld, en dan stapte ze in de richting van de uitgang, met grote passen ging de merrie verder, ze wist niet precies wie er mee was, en of iedereen genoeg tijd had gehad om hun te verzamelen maar Angeldream en haar healer Wido had ze gezien dus kon ze verder.

Met een matig galop-tempo kwam de mare met haar kudde bij the waterfall aan. 'Niemand zegt iets over de vermoorde paarden of toont iets van zwakte!' zei Shadowstar luid en duidelijk. Shadowstar dacht terug aan de ochtend, waarop het eerste paard was vermoord, onmiddellijk vulde haar hele lichaam zich terug met haat, en vooral als ze dacht aan de geur, namelijk, de geur van The Suns. Hier zou ze Snowflake over aanspreken, hier zou hij niet zomaar vanaf komen! Met een zwiep van haar lange, zwarte staart toonde ze aan dat ze konden door gaan. 'Probeer the suns te ontwijken, ze zijn in geen enkel geval te vertrouwen.' Hinnikte ze nog snel.

Met grote passen liep ze richting the waterfall, een koude wind woei door haar lange manen heen als ze de rotsen beklom. Ze zag dat The Stars onder leiding van Starlight al waren aangekomen, misschien waren er bij hun ook wel paarder vermoord, niemand wist iets. Haar bruine ogen gleden over haar paarden nadat ze Stharlight met een vriendelijk knikje had benoemd

- Paarden van The Moons kunnen reageren
- Arme Angeldream met haar Wildfire (;

Ze zag hoe de Moons aankwamen, argwaan kwam in haar hoofd op. Het liefste zou ze die Shadowstar meteen vermoorden, maar ze moest zich goed houden voor de andere 2 kuddes. Ze keek naar Dakota, hopelijk zou zij ervoor zorgen dat haar paarden de Moons niet zouden aanvallen. Shadowstar kwam naast haar staan en knikte vriendelijk naar haar. Ze deed fier haar hoofd omhoog. ''Shadowstar.'' zei ze met een beetje achterdochtige stem tegen de merrie. Ze vertrouwde haar voor geen meter. Het liefste zou ze nu die rot merrie dood trappen. Lady was de dochter van haar moeders zus, haar enige echte famillie. ''Mooie dag voor de winter nietwaar?'' Vroeg ze aan de merrie, in de hoop dat de merrie niet zag dat ze woedend was, kokend woedend. De Moons hadden vast wel ook bij de Suns en de Darks gemoord, dat zou wel. Straks was Snowflake gewond! Nee, als dat zo was vermoorde ze die leader sowieso.

'Alle die oud genoeg zijn om alleen het camp te verlaten, gelieve mee te komen voor een kudde meeting bij the waterfall' galmde de zuivere stem van de zwarte mare door het kamp. De grazende Wido keek op en liep richting de ingang van het kamp. 'Niemand zegt iets over de vermoorde paarden of toont iets van zwakte!' zei Shadowstar luid en duidelijk. Wido knikte naar de merrie met instemming. Hij had een van de paarden nog geprobeerd te redden maar het paard stierf, helaas. 'Probeer the suns te ontwijken, ze zijn in geen enkel geval te vertrouwen.' Hinnikte de merrie nog snel. Wido keek naar de witte merrie die daar boven op de waterfall stond. Wido stootte een paard van de Moons aan. ''Starlight kijkt argwanend naar ons, wat zou er aan de hand zijn?''

Haar bruine ogen gleden over haar paarden, maar wat haar ook opviel, was dat de paarden van The Stars een beetje kwaad, onbegrijpend naar haar paarden keken. Misschien waren er bij hun ook wel paarden vermoord, maar waren ze niet volledig zelfzeker om te vragen of er iets aan de hand was. 'Shadowstar' hoorde ze opeens een stem achter zich zeggen, met een ruk draaide ze haar gespierde hals een beetje, en keek de witte leader van the Stars aan. Haar hoofd stond hoog, iets te hoog, dat was een teken van trots, maar ergens leek het ook dat de mare ergens kwaad voor was. 'Mooie dag voor de winter, niet waar?' vroeg Strarlight dan, maar hoe meer ze zei, hoe zekerder Shadowstar werd. Maar zonder daar op verder te gaan zei ze maar: 'Ja, in vergelijking met de afgelopen weken is het echt een prachtige dag.' Ze keek haar vriendelijk aan en boog haar hals een beetje ook eerder uit teken van trots, maar ook uit begroeting aan de merrie, een beetje een onderdanig teken om aan te tonen dat er niets aan de hand was, als ze dat dan dacht. 'Heeft jou kudde veel last van de koude gehad?' vroeg ze dan maar om de pijnlijke stilte te doorbreken. Haar blik gleed terug naar haar kudde paarden. Haar blik ruste op Wido, die met een ander paard van de kudde aan het praten was. Daar bleef haar blik hangen, tot Starlight een antwoord zou geven.

-Arme Shadow, ze heeft geen idee wat er aan de hand is met the Stars xD

<sub>Langzaam liet Moondancer zijn blik over het kamp dwalen. Er hing een grimmige stemming. Er waren paarden vermoord uit zijn kudde. En nog wel door de Stars. Een sterke haat kwam bij hem op. ''Wacht maar, hier zullen jullie voor boeten,'' Mompelde hij bij zichzelf.Vandaag was de kuddemeeting, Starlight moest maar snel met een goed verhaal komen. Hij had duidelijk de geur van de Stars geroken. Hij liet zijn blik op het kamp rusten. ''Zoals jullie allemaal weten zijn er paarden vermoord,'' De paarden begonnen te mompelen onder elkaar. Hij stampte met zijn hoef op de grond. ''Zoals jullie ook allemaal weten hebben die smerige Stars dat gedaan, vandaag is de kuddemeeting, en we vertrekken zo. Een aantal paarden blijft hier voor een mogelijke aanval,'' Hij wees een paar paarden aan die mee mochten. Daarna draafde hij het kamp uit, op weg naar de kuddemeeting.

Vlak voor de waterval kwam hij tot stilstand. Hij draaide zich om naar de paarden die mee waren gekomen. ''Geen geheimen prijs geven aan andere kuddes en vooral niet laten merken dat er paarden vermoord zijn in de kudde,'' Dreigend keek hij het groepje paarden in, om er zeker van te zijn dat ze het allemaal hadden begrepen. Daarna waadde hij door het water heen naar de overkant.

Shadowstar en Starlight waren er al. Hij ging bij ze staan en schudde zich uit. Hij keek de twee andere Leaders even aan en gunde ze een afstandelijk knikje. Opnieuw welde de haat in zijn borst op wegens Starlight en wat ze hem had aangedaan. Ze zou op moeten passen vandaag.

-Eindelijk, sorry jongens xd</sub>

~Suns mogen reageren~

Braze stond onrustig wat te eten. Iedereen was onrustig hier. Iedereen wist dat er paarden waren vermoord. Velen snapte ook wel wie dat geweest moest zijn. ''Moondancer.'' Mompelde hij. Hij was om de een of anderen reden op ons terretorium gekomen. Hij moest gestraft worden. Ik denk dat veel paarden er zo wel over dachten maar hun leider was anders. Hij wou dat niemand er iets van wist. Hij bleef altijd kalm en hij kon dit zelfs verzwijgen tegen zijn broer als hij hem zag zonder uit te vallen. Waarschijnlijk had hij meteen een aanval in gezet als hij hem zag. Maar dat kon natuurlijk niet. Als leider moet je verantwoordelijk zijn. Dat zou hij later ook moeten zijn als leider, maar dat punt kwam nog lang niet, hopelijk. Hij wou Snowflake voorlopig nog gewoon als leider houden Het liefst voor altijd maar dat kon niet. Snowflake begon de paarden bij elkaar te roepen voor vertrek. ''We moeten naar de kuddemeeting, en zo snel mogelijk graag. We komen waarschijnlijk als laatste aan, en nog 1 ding. En onthoudt alsjeblieft dat de andere kuddes, in het speciaal de Darks niks mogen weten over de vermoorde paarden." Okey, nu was het dus duidelijk hij wou echt dat ze niks wisten van de vermoorde paarden. Hij ging achter aan de kudde lopen om te kijken of niemand achter bleef en daar vertrokken ze. Snowflake had blijkbaar haast want hij ging er in volle galop vandoor. Sommigen paarden werden moe en daar hield hij rekening mee, zelf werd hij natuurlijk ook moe. Af en toe stapten ze even maar al snel begonnen ze weer te galopperen. Ze waren eigenlijk al best laat en Snowflake hinnikte twee keer. De eerste keer was om te laten merken dat ze in galop gingen en de tweede keer was de waterval in zicht. Braze gooiden zijn hoofd omhoog toen hij Moondancer zag. ''Gadverdamme, hij is er al. Het liefst zou ik hem...'' Zijn spieren waren zichtbaar onder zijn huid omdat ze gespannen stonden. Hij hoopt emaar dat Snowflake dat niet had gemerkt. Met zijn blik gevestigd om Moondancer liep hij achter de kudde aan. Hij zag van uit zijn ooghoek Snowflake naar hem wenken dat hij moest komen. Hij ging wel naar Snowflake, toe. Wenste hem succes en ging toen bij de anderen paarden onder aan de steen staan waar de leider keurig op een rijtje stonden. Hij keek alle drie de leiders aan, maar zijn blik bleef hangen bij Moondancer. Hij staarde hem een tijdje aan maar al snel keek hij weg, het begon namelijk een beetje op te vallen.

Angeldream keek vanuit haar ooghoek naar Fire, ze zg hem wat ronddraven, wat was hij al groot. Ze liet opnieuw haar hoofd zakken en ze nam een rustgevende hap gras. Haar gedachten stonden op nul en dat was nu al een paar dagen zo. Sinds de vermoorde paarden. Angeldream had het niet gelooft, maar het waren de Suns die het hadden gedaan. wat als Wildfire nu één van hen was? Nee! Wildfire zou nooit zoiets doen en als de Suns net zoals hem waren dan deed geen van hen dat. Haar zachtte blik gleed over het kamp. Iets vertelde haar dat er iets niet klopte aan de moorden. Wat hadden zij verkeerd gedaan tegenover de Suns? Niks. Dat was al één reden. Snowflake was geen moordenaar, dat wist ze van Wildfire. 'Alle die oud genoeg zijn om alleen het camp te verlaten, gelieve mee te komen voor een kudde meeting bij the waterfall' zei een ijzege stem. Ze hief haar hoofd op. "Uhm, oké dan.." zei ze wat onzeker. Ze wendde zich tot Fire. "Voorzichtig zijn," zei ze zachtjes tegen hem. Het jonge paard knikte enkel en vervolgde met het spelen. Gelukkig bleven er andere oudere paarden achter. Dat luchtte Angeldream op. "Uhm, Shadowstar," probeerde ze nog. Maar de zwarte merrie was al vertrokken. De Chosen One keek met gebogen hoofd naar de kudde achter zich. Sommige vlogen achter hun leader aan, andere bleven staan en bleven even raar naar haar kijken. "Iets klopt gewoon niet, waarom zouden the Suns of the Stars of the Darks of wie het ook heeft gedaan één van onze paarden vermoorden? Een Sun zou dat nooit doen," De paarden begonnen te mompelen en keken met een boze of hoopvolle blik haar richting uit. "Ik zeg het gewoon," mompelde ze nog voor ze vooruit schoot.

'Geen enkel paard zou iemand bewust pijn willen doen, toch?' zo dacht ze. Vrede was in de aard van iedereen. Toch? Ze versnelde en kwam aan de achterkant van de bende terecht. Haar jonge benen droegen haar sneller en sneller naar voren. Toe remde de kudde af, maar Angeldream niet Ze schoot voorbij Shadowstar en ze stopte vlak voor het water. Wat stof steeg op en maakte de lucht vuil. Haar vriendelijke ogen kruisten die van Starlight en even verkrampte Angeldream van die blik. Nee, iets zat hier niet goed. 'Niemand zegt iets over de vermoorde paarden of toont iets van zwakte!' riep Shadowstar. "Shadow, ik..." Maar de mare was al aan de overkant van het meer, ze was duidelijk erg boos om de moorden. "Blijf rustig, Shadow," fluisterde ze met een hangend hoofd al teken van onderdanigheid. 'Probeer the suns te ontwijken, ze zijn in geen enkel geval te vertrouwen.' hinnikte de leader nog snel. Ze zuchtte en keek naar Wido vanuit haar ooghoek. ''Starlight kijkt argwanend naar ons, wat zou er aan de hand zijn?'' vroeg hij aan haar. "Ik weet het niet, misschien is er iets gebeurt," er viel een stilte en Angeldream keek bang rond. Haar bange blik kruiste die van een Star. Deze brieste luid en boos. Haar oren hingen bang naar achter en ze stapte naar achter. Moest ze naar Shadowstar of moest ze hier blijven? Ze wou hier blijven, dus dat deed ze ook. Ze verplaatste haar dieper in de kudde, waar ze haar veiliger voelde.

Al snel verschenen de Darks ook, aangevoerd door een erg chagerijnige Moondancer. "Moon," zuchtte ze. ze zag hoe hij instructies gaf en toen een dreigende blik op zijn paarden vestigde om daarna het water in te trekken om de rots te beklimmen. Angeldream keek hem achterna. Ooit voelde ze iets voor hem, maar dat was voor ze Wildfire kende, zou hij haar nog kennen? Waarschijnlijk wel, hij had haar gered van wolven. Dat had ze eigenlijk nooit verwacht van een Dark en al zekre niet van een Stallion, die een Chosen One werd en daarna een Leader. Hij moest wel stalen emoties hebben, heeft zij iets zachts geraakt bij hem? Waarschijnlijk had ze gewoon geluk gehad en was het nooit de bedoeling van Moondancer om haar te redden. Fadestar had ze nooit leuk gevonden, ze had hem één keer gezien, toen ze zawnger was. Maar dat waren een paar vage herineringen die met de dag meer vervaagde. Zo zou haar verleden langzaam verwateren en als zij er niet meer was, zou haar naam dat ook doen.

Als laatste kwamen de Suns toe. Zij leken wat minder gespannen dan de andere kuddes. Alleen Braze leek niet echt op zijn gemak. Ze zag dat Snowflake er echt ontspannen uitzag. Ze zuchtte en wierp hem een glimlach toe, ze wist niet of hij het kon zien. Het was een teken van; 'Dankje,' Toen ze zag dat Braze zijn leader volgde naar de berg bleef ze stokstijf staan. Ze zuchtte, liet haar hoofd zakken en liep naar voren. Ze liet haar zakken in het water en langzaam zwom ze naar de overkant. Achter Braze hing ze aan. Hij zag er net zo uit als de rest. Blind voor de waarheid. Het leek alsof zij en Snowflake de enige waren die rustig waren. ''Hallo Starlight, Moondancer, Shadowstar.'' zei Braze. Hij ging achter zijn leader staan, net zoals Angeldream dat deed. Ze buigde en toonde veel respect, ze vond nog steeds dat ze veel minder waarde had dan de leaders, ze vond de rang 'The Chosen One' niks voor haar. "Goedendag Leaders," Daarna verdween ze in de achtergrond van het gesprek en van de silhouten.

'Ja, in vergelijking met de afgelopen weken is het echt een prachtige dag.' de merrie keek haar vriendelijk aan en boog haar hals een beetje ook eerder uit teken van trots, maar ook uit begroeting aan de merrie, een beetje een onderdanig teken om aan te tonen dat er niets aan de hand was, als ze dat dan dacht. 'Heeft jou kudde veel last van de koude gehad?' '' Nee, niet echt nee.'' Starlight zag steeds meer paarden komen, Na Shadowstar kwam Moondancer. Moondancer gaf haar en Shadowstar een klein knikje. Ze snoof even hard, niet eens spreken. ''Moondancer, welkom.'' zei hij tegen de hengst. Daarna kwam Snowflake erbij staan, met de Chosen One Braze. ''Snowflake, Ik denk dat het beter is dat de Chosen One's vandaag beneden staan.'' zei ze tegen de hengst, kijkend naar Braze. "Goedendag Leaders," zei een merrie, dat was de Chosen One van de Moons. Starlight schraapte haar keel en liep richting Shadowstar. ''Shadowstar, het is ook voor u beter om de Chosen One's beneden te laten, zoals ik heb gedaan met de mijne.'' Zei ze kalm tegen de merrie, maar diep in haar was ze woedend op de merrie. Die merrie speelde met de verkeerde spelletjes. Daarna liep ze naar haar plek, en hief fier haar hoofd op, nu iedereen er was zou zij wel beginnen. ''Beste paarden. Ik zal maar beginnen.'' begon ze. ''Onze Chosen One Aeron is gestorven, Dakota is onze nieuwe Chosen One.'' Zei de merrie en boog daarna haar hoofd om aan te geven dat ze voor nu klaar was. Nu zouden de anderen moeten praten. -- So guys, Chosen One's staan vandaag beneden >D --