Autumn Leaves,

:: Fee ::

_{De haflinger merrie draafde langzaam door het bos. Haar blonde manen wapperden achter haar aan net als haar staart. Haar bruine ogen vlogen over de omgeving. Haar hoeven dreunden op de grond. De merrie schudde wild met haar hoofd. Haar benen waren een beetje vies en haar vacht zaten onder de vlekken. Briesend draafde ze verder. Ze zat weer in een kudde. Wéér in een kudde. Waarom deed ze dit zichzelf aan? Dat was eigenlijk best een domme zet, maar hé het leek wel of iedereen in een kudde zat hier. Vroeger in het land waar ze in leefde was het een uitzondering als je in een kudde zat. Nu, hier was het bijzonder als je niet in een kudde zat! De merrie schudde weer met haar hoofd. Fee, zo heette de merrie, richtte haar blik even op de horizon. Ze maakte een overgang naar stap en stapte op een sloom tempo verder. Haar manen deinde zachtjes op en neer. Fee haalde eens diep adem. Het zou vast niet zo zijn als toen ze klein was. Misschien was deze leider beter dan die ze toen had, die leider liet iedereen hun gang maar gaan. Hij leidde hen niet echt, maar goed dat was nu niet meer van toepassing. De merrie keek eens om zich heen. Het was hier best wel mooi, en rustgevend en zo. Er was hier bijna niemand, zo te zien. misschien wat eekhoorns, misschien wat andere beestjes, meer niet. De merrie snoof. Ze schudde weer met haar hoofd waardoor haar manen ook heen en weer gingen. Ze kwam tot stilstand en keek weer om haar heen. Ze zette haar achter been op rust en sloot haar ogen. Ze genoot van het waterige zonnetje die door de takken van de bomen heen scheen. Ze had wel door dat het weer winter geworden was. Ze had een hekel aan de winter, alles was koud en zo. De zomer was veel beter! Net als de lente. De herfst ging nog wel, maar de winter was gewoon vreselijk. Zuchtend keek de merrie naar de bomen.
Een geur bereikte de neus van de merrie. Een merrie, zo te ruiken. Ze droeg de geur van The Moons met zich mee. Mooi, een ander kudde lid. Ze had het niet zo op met vreemde paarden. Om de één of andere rede kreeg ze altijd ruzie met die andere. Ze grinnikte en keek eens om zich heen, ze wachtte op de merrie die op haar af kwam. Ze liet haar hoofd zakken en trok wat plukken gras uit de grond. Verveeld kauwde ze op het gras. Het smaakte haar best. Het was nog best vroeg. Fee keek naar de bomen, de meeste waren met mos bedekt en andere weer niet. Het leek niet of er een patroon in zat. Ze grijnsde, waarom keek ze er überhaupt naar? Veel nut had het niet. Ze grinnikte zacht. Ze spitste haar oren toen ze dreunende hoeven hoorde. Ze schraapte even met haar hoef door de grond. Ze zuchtte. Tot ze de merrie aan zag komen lopen, een appel schimmel zo te zien. Fee hief haar hoofd op. Ze keek naar de merrie. Ze duwde haar oren wat naar voren.

OOC;
SunDance.}

Op een rustig tempo gallopeerde de grijze merrie door het bos. De sneeuw knarste onder haar hoeven. Ze rolde met haar ogen. oh ja, sneeuw. Ook weer zoiets typisch. Wie bedenkt er nou zoiets? Ik bedoel, kíjk dan. Wat voor nut heeft het? Het is wit, nat en koud. Sundance keek achter zich, naar waar haar hoeven sporen hadden achtergelaten in de sneeuw. Zie je, het had echt ge.. ''AU!'' Riep ze terwijl ze overging op stap en daarna stopte. Kwaad keek ze naar achter. Een dikke tak op hoofdhoogte. Doordat ze naar de sneeuw achter zich had gekeken had ze de tak niet gezien en was ze er met haar hoofd tegenaan geknald. Eigenlijk was het dus de schuld van de sneeuw. ''Ja sneeuw,'' Mompelde ze zacht. Ze zette een paar stappen, maar het was een beetje wankelend dus stopte ze. Ze schudde haar hoofd even, waardoor er een pluk van haar lange haar voor haar ogen viel. Ze blies het weg en begon weer te lopen. Stomme tak. Stomme boom. Alsof die boom die tak van hem niet ergens anders kon plaatsen. Zij zat die boom toch ook niet doelloos trappen te geven. ''Wacht maar boom, totdat ik dat wél ga doen,'' Mompelde ze. Al zou het niet erg waarschijnlijk zijn dat ze die boom later weer zou herkennen. Nouja, laat het. Die boom is gewoon stom. Toch was het op de een of andere manier wel fijn dat er bomen waren. Het was gewoon.. vertrouwd ofzo. Ze zou niet willen dat er geen bomen meer zouden zijn. Al ging ze dat natuurlijk niet tegen die boom zeggen. Die mocht wel weg. Ze schudde haar hoofd weer, haar manen bewogen wild mee. Even aan iets anders denken maar. Dit heeft niet erg veel nut. Ze grijnsde flauwtjes. Alsof ze normaal wel aan zinnige dingen zat te denken. Maar die boom verdient al die aandacht niet. Nee. Ehm.. honger. Ja, honger. Ze kwam tot stilstand en boog haar hoofd. Ze scheurde een pluk gras af en begon erop te kauwen. Dat was ook een nadeel van de winter. In de zomer en lente enzo was het gras lekkerder. Het was nu ook behoorlijk koud, dat gras. Maarja, je moest nou eenmaal eten. Tenzij je zelfmoord zou plegen. Ja, maar dat doe ik niet. Maar stel dát je het zou doen. Je kan op verschillende manieren zelfmoord plegen. Dat is waar. Maar ik doe het niet dus hou je mond. Doe het zelf. Ze rolde met haar ogen en zuchtte. Daarna kwam ze weer in beweging. Een geur drong haar neus binnen. Een ander paard, gelukkig van de Moons. Stel je voor dat ze een of andere stomme buitenstaander van het territorium af moest jagen. Daar had ze nu echt geen zin in. Ze begon in de richting van waar het paard moest zijn te draven. Het was een merrie. De geur was nu heel sterk, hier moest de merrie zijn. En inderdaad zag de nu een haflinger staan. De merrie keek haar aan met haar oren wat naar voren gericht. Sundance bleef stilstaan en keek terug. Misschien zou ze iets moeten zeggen ofzo. Ze wist alleen niet wat. Nouja, whatever. Het gebruikelijke dan maar. ''Hoi,'' Begon ze dus maar. Oké, dat was een beetje levenloos. Ze kon toch wel iets meer verzinnen? ''Wat is je naam? Ik ben Sundance,'' Ze wist niet eens of de merrie tegenover haar zin had in een gesprek. Maar ze kon hier moeilijk blijven staan en haar aanstaren. En ze had er ook geen zin om haar de hele tijd 'merrie' of 'haflinger' te moeten noemen. De merrie tegenover haar moest het hier dus maar mee doen.

Sundance is een beetje apart,
En stomme post, maar moest toch iets xd